Σ. Αραχωβίτης: Βασικός τροφοδότης για τον κατασκευαστικό κλάδο τα έργα για τη γεωργία

Ο Τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης ΣΥΡΙΖΑ, κ. Σταύρος Αραχωβίτης επισημαίνει τα λάθη και τις παραλείψεις της κυβέρνησης στον αγροδιατροφικό τομέα και παρουσιάζει στο Εργοληπτικόν Βήμα τις αντιπροτάσεις της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΟΣ ΚΛΑΔΟΣ

Όλες οι έγγειες βελτιώσεις, τα αρδευτικά, τα αντιπλημμυρικά αλλά και οι εγκαταστάσεις, η αγροτική οδοποιία ακόμη και ο εξηλεκτρισμός γίνονται απαραίτητα με τη συνδρομή του κατασκευαστικού κλάδου τονίζει ο τομεάρχης αγροτικής ανάπτυξης ΣΥΡΙΖΑ, κ. Σταύρος Αραχωβίτης. Όπως σημειώνει τα έργα υποδομών στη γεωργία είναι ένας βασικός τροφοδότης για τον κατασκευαστικό κλάδο. Ο αγροτικός τομέας και η ανάπτυξή του όμως, έχει δυστυχώς υποστεί στο παρελθόν πολλές ανασχετικές καταστάσεις, σημειώνει, με πολλά έργα να μένουν στα χαρτιά, ανολοκλήρωτα έργα, ημιτελή αλλά κυρίως προβληματικά είναι διάσπαρτα σε όλη τη χώρα για να υπενθυμίζουν πόσο σοβαρή προϋπόθεση είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός, η σωστή διεπιστημονική προσέγγιση των μελετών και συνολικών προδιαγραφών, η ορθολογική κοστολόγηση και προϋπολογισμός, η έγκαιρη χρηματοδοτική ροή  και κυρίως ο έλεγχος της ορθής υλοποίησης όλων αυτών των έργων. Δεσμεύεται, δε, ότι σαν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ θα διασφαλίσει να μην επαναληφθούν, τα φαινόμενα που οδήγησαν στη κατασπατάληση των χρημάτων των φορολογούμενων και την τελική αποτυχία υλοποίησης των απαραίτητων για την ανάπτυξη της παραγωγής και της υπαίθρου έργων. Παράλληλα, ο κ. Αραχωβίτης τονίζει ότι είναι πολύ σημαντικό οι πολιτικές προτάσεις να μην επικεντρώνονται μόνο στην στήριξη που χρειάζεται επειγόντως ο αγροτοδιατροφικός τομέας αλλά να είναι, ταυτόχρονα, σε αναπτυξιακή κατεύθυνση. «Διαφορετικά η ύφεση και η στασιμότητα θα πάρουν μόνιμα χαρακτηριστικά με πολύ σοβαρές συνέπειες στην παραγωγή, την οικονομία και την κοινωνία. Η ρευστότητα του τομέα βρίσκεται στο ναδίρ λόγω του κόστους παραγωγής αλλά και από το γεγονός ότι τα αγροτικά χρέη  αποτελούν μόνιμη θηλιά με ότι αυτό συνεπάγεται στο εισόδημα των παραγωγών αλλά και στην ίδια της συνέχισης της παραγωγής» υπογραμμίζει. Τέλος, επισημαίνει ότι η ελληνική Γεωργία είναι μάλλον το θύμα στην υπόθεση Περιβάλλον και αυτό αποδεικνύεται με δραματικό τρόπο από τη μείωση της παραγωγής που παρατηρείται λόγω των έντονων κλιματικών φαινομένων που πλήττουν την αγροτική παραγωγή.Η προστασία των αγροτών και της παραγωγής περνάει υποχρεωτικά και κατά κύρια βάση από την ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής υποστηρίζει ο κ. Αραχωβίτης και τονίζει ότι είναι αναγκαίος ο εκσυγχρονισμός του κανονισμού ΕΛΓΑ προκειμένου να καταστεί κοινωνικά δίκαιος και πραγματικά αρωγός στο εισόδημα του παραγωγού και να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες που Κλιματική Κρίση και οι νέες τάσεις στις καλλιέργειες. Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τη θεσμοθέτηση της διμερούς ισόποσης χρηματοδότησης από τους παραγωγούς και το Ελληνικό Δημόσιο,  για να αντιμετωπίζονται μεγάλες φυσικές καταστροφές με τη δυνατότητα και συγχρηματοδότησης από πόρους του ΠΑΑ.

Πανδημία, πόλεμος στην ευρωπαϊκή γειτονιά και ενεργειακή ακρίβεια. Εν μέσω διαδοχικών κρίσεων η οικονομία – ελληνική και παγκόσμια – αντιμετωπίζει ισχυρές προκλήσεις, ενώ το αυξημένο κόστος παραγωγής και ο υψηλός πληθωρισμός συμπιέζουν τα περιθώρια ανάπτυξης. Στο περιβάλλον αυτό, ειδικά ο αγροδιατροφικός τομέας δέχεται ισχυρές πιέσεις. Ποιες είναι οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ενίσχυση του κλάδου και το δικό σας σχέδιο για την περαιτέρω ανάπτυξή του;

Σταύρος Αραχωβίτης, Βουλευτής Λακωνίας ΣΥΡΙΖΑ Συντονιστής ΕΠΕΚΕ Αγροτ. Ανάπτυξης

Πολύ σωστά αναφέρετε ότι είναι πολύ σημαντικό οι πολιτικές προτάσεις να μην επικεντρώνονται μόνο στην στήριξη που χρειάζεται επειγόντως ο αγροτοδιατροφικός τομέας αλλά να είναι, ταυτόχρονα, σε αναπτυξιακή κατεύθυνση. Διαφορετικά η ύφεση και η στασιμότητα θα πάρουν μόνιμα χαρακτηριστικά με πολύ σοβαρές συνέπειες στην παραγωγή, την οικονομία και την κοινωνία. Η ρευστότητα του τομέα βρίσκεται στο ναδίρ λόγω του κόστους παραγωγής αλλά και από το γεγονός ότι τα αγροτικά χρέη  αποτελούν μόνιμη θηλιά με ότι αυτό συνεπάγεται στο εισόδημα των παραγωγών αλλά και στην ίδια της συνέχισης της παραγωγής. Ταυτόχρονα, η χρηματοδότησή του μετά και το ξεπούλημα της Αγροτικής Τράπεζας όχι μόνο δεν έχει αποκατασταθεί αλλά η πρόσβαση σε αυτήν είναι σχεδόν αδύνατη. Το Ταμείο Εγγυήσεων Αγροτικής Ανάπτυξης χρηματοδοτούμενο από το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) που θεσπίσαμε σαν Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από τον Μάιο του 2019 ακριβώς για να δώσει μια χρηματοδοτική ανάσα με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης ΝΔ, καρκινοβατεί. Οι κοστολογημένες προτάσεις μας, λοιπόν, αφορούν και το σκέλος της ακρίβειας και του πληθωρισμού που γιγαντώνουν το κόστος παραγωγής αλλά και το σκέλος της χρηματοδότησης του Τομέα που συνδέεται άρρηκτα με την ανάπτυξή του. Η μη καταβολή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο πετρέλαιο για αγροτική χρήση σε όλους τους παραγωγούς, η επιδότηση στην αγορά ζωοτροφών για τους κτηνοτρόφους όλων των ζωικών ειδών και η επιδότηση στην αγορά λιπασμάτων για τους αγρότες είναι, μαζί με τη ρύθμιση των δανείων αγροτών και συνεταιρισμών στη πρώην Αγροτική Τράπεζα (τώρα στο ΤΧΣ), στην κατεύθυνση του ελέγχου των επιπτώσεων του αυξημένου κόστους παραγωγής και της μειωμένης  ρευστότητας. Η πλήρης ενεργοποίηση του Ταμείου Εγγυήσεων Αγροτικής Ανάπτυξης και η χορήγηση μικροπιστώσεων έως 25.000€ είναι τα πρώτα μόνο μέτρα τα σχετιζόμενα με τη χρηματοδότηση.

Η προστασία της ελληνικής βιομηχανίας τροφίμων, ποτών και της κλωστοϋφαντουργίας, συνεταιριστικής και ιδιωτικής μορφής, έναντι του αθέμιτου ανταγωνισμού (εγχώριου και ξένου) πρέπει να περιλαμβάνει την καθολική θεσμοθέτηση και ισχυροποίηση συστημάτων ιχνηλασιμότητας και ανάπτυξη της εξωστρέφειας με συντονισμένο και επαγγελματικό εξαγωγικό μάρκετινγκ αλλά και την Δημιουργία Ενιαίας Αρχής Ελέγχων για τη προστασία των ελληνικών προϊόντων. Η δημιουργία εθνικών κλαδικών Στρατηγικών στο πρότυποαυτών που ολοκληρώθηκαν το 2019 σε Οίνο και Βαμβάκι είναι βέβαιο ότι θα συμβάλλουν ώστε να επανέλθει ο αγροτοδιατροφικός τομέας από το τέλμα που βρίσκεται σήμερα συνολικά σε πλεονεκτική θέση.

Η πολεμική σύρραξη μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, χωρών που αποτελούν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς σιτηρών στον κόσμο, εντείνει το ζήτημα της επισιτιστικής επάρκειας και τις ευρύτερες προκλήσεις στον Αγροδιατροφικό τομέα. Κατά πόσο βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα επισιτιστική κρίση και με ποιους τρόπους θα μπορούσε να διασφαλιστούν οι προμήθειες και η παραγωγή;

Στην Ελλάδα πριν την πολεμική σύρραξη υπήρξε σταδιακή αλλά πολύ σημαντική μείωση του αριθμού γεωργικών εκμεταλλεύσεων και μεγάλη συρρίκνωση της εγχώριας παραγωγής, η οποία οδήγησε σε πτώση των επενδύσεων, τη μείωση της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας της αγροτικής παραγωγής, την σημαντική επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου στα αγροτικά προϊόντα, αλλά και την καθοδική πορεία απασχόλησης στον συγκεκριμένο κλάδο. Η παραπάνω πορεία επιδεινώθηκε από τον πόλεμο μεταξύ των κυριότερων σιτοπαραγωγών και λιπασματοπαραγωγών χωρών που πυροδοτεί μια πρωτοφανή αυξητική τάση κυρίως στην ενέργεια που συμπαρασύρει και τις λοιπές εισροές στην αγροτική παραγωγή. Η πολύ έντονη φάση διατάραξης και βίαιης αναδιάρθρωσης του ενεργειακού χάρτη αλλά και της διαθεσιμότητα βασικών αγαθών και τροφίμων αποτελούν μεγάλο κίνδυνο στο να συνεχίσουν οι καταναλωτές να έχουν πρόσβαση στη τροφή (ποσοτική και ποιοτική).

Επιπλέον η χώρα μας εξήλθε το 2018 από μια περίοδο μνημονιακών περιορισμών και εισήλθε σε μια περίοδο περιοριστικών μέτρων λόγω πανδημίας η πίεση που σήμερα δέχονται ευρεία κοινωνικά στρώματα αφορά την διατροφική ασφάλεια του πληθυσμού όπως την αναφέρω παραπάνω. Το να μην μπορούν δηλαδή να αγοράσουν τα τρόφιμα παρόλο που αυτά θα είναι διαθέσιμα στα ράφια. Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να καταστρώσουμε ένα Μηχανισμό Αποθεματοποίησης Παραγωγής τόσο για την αντιμετώπιση επισιτιστικών κρίσεων όσο και για την αποφυγή κερδοσκοπικών φαινομένων που γιγαντώνονται διεθνώς αλλά και στη χώρα μας. Μια Εθνική Στρατηγική με πρόβλεψη ενίσχυσης των βραχέων εφοδιαστικών αλυσίδων και αποθηκευτικών δομών που μπορεί να υλοποιηθεί σε σύμπραξη με τη βιομηχανία τροφίμων.

Πράσινη μετάβαση, επενδύσεις σε ΑΠΕ, εξοικονόμηση ενέργειας, ανακύκλωση, ψηφιακός μετασχηματισμός, καινοτομία και έρευνα και εξωστρέφεια είναι κάποιες από τις τάσεις που μπαίνουν όλο και πιο δυναμικά στον αγροδιατροφικό τομέα. Ποια είναι η σημερινή ελληνική πραγματικότητα και με ποιες πρωτοβουλίες και πολιτικές θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν με τον βέλτιστο τρόπο αυτές οι τάσεις;

Θα ήθελα να ξεκινήσω με μια αναφορά στις ενεργειακές κοινότητες, μια πολύ μεγάλη μεταρρύθμιση η οποία θεσπίστηκε το 2018 από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, και ήταν ένας θεσμός που αγκαλιάστηκε από τους αγρότες και από τα συλλογικά σχήματα, είτε ήταν ΤΟΕΒ, είτε συνεταιρισμοί. Χάρις στην πρωτοποριακή αυτή νομοθέτηση, σχηματίστηκαν περισσότερες από 3.000 ενεργειακές κοινότητες σε όλη τη χώρα. Όμως, η σημερινή Κυβέρνηση μόλις ανέλαβε τη διακυβέρνηση, είχε σαν πρώτο μέλημά της να υποβαθμίσει το θεσμό των ενεργειακών κοινοτήτων προς όφελος των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων. Θέλω ακόμη να θυμίσω ότι ενώ από το 2017 και το 2018 είχε δρομολογηθεί ένα στρατηγικό σχέδιο, μέσω των σχεδίων διαχείρισης λεκανών απορροής που προέβλεπε συνδυασμό αρδευτικών και αντιπλημμυρικών έργων για τη Θεσσαλία, δεν είδαμε για κάποιο έργο από αυτά να προβλέπεται η χρηματοδότηση στο  Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Πρόσφατα επίσης δημοσιεύτηκε ΜΕΛΕΤΗ του ΓΕΩΠΟΝΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ με τίτλο “ΛΕΥΚΗ ΒΙΒΛΟΣ «Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ 2040» που μπορεί να αποτελέσει βασικό σύμβουλο για τον προσδιορισμό πολιτικών στην κατεύθυνση της των όσων αναφέρετε για τις τάσεις που εισάγονται και στον αγροτοδιατροφικό τομέα. Για μας όλα τα εργαλεία  άσκησης πολιτικής και κυρίως η ίδια η Κοινή Αγροτική Πολιτική θα πρέπει να ειδωθούν κάτω από το πρίσμα των κατευθύνσεων που υποδεικνύονται και από την ακαδημαϊκή κοινότητα και αυτό θα πράξουμε σε αντίθεση με τη διαρκή και εγκληματική αδιαφορία που παρατηρούμε σήμερα.

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της ΕΥ στη χώρα μας ο αγροτικός κλάδος χαρακτηρίζεται από χαμηλή παραγωγικότητα συγκριτικά με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, η οποία αποδίδεται στο χαμηλό επίπεδο γεωργικής εκπαίδευσης των αγροτών στη χώρα – από τα χαμηλότερα που καταγράφονται στην Ε.Ε., φαινόμενο που συνδέεται και με τη μεγάλη ηλικία των αγροτών – στο μικρό μέγεθος των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και το χαμηλό επίπεδο συνεργασίας και, τέλος, στο χαμηλό επίπεδο υιοθέτησης τεχνολογικής καινοτομίας. Πώς θα μπορούσε να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση με ποιες είναι δικές σας προτάσεις για την αύξηση της παραγωγικότητας;

Σταύρος Αραχωβίτης, Βουλευτής Λακωνίας ΣΥΡΙΖΑ Συντονιστής ΕΠΕΚΕ Αγροτ. Ανάπτυξης

Πράγματι,η ελληνική γεωργία έχει διαχρονικά μόνιμα και εγγενή προβλήματα, με χαρακτηριστικότερα τον μικρό και πολυτεμαχισμένο κλήρο, το υψηλό κόστος παραγωγής, την επικέντρωση σε συγκεκριμένες καλλιέργειες, τη γήρανση του αγροτικού πληθυσμού, την απουσία συλλογικού πνεύματος και κοινών δράσεων παραγωγής, το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο των αγροτών και τις χαμηλές επενδύσεις σε έρευνα και ανάπτυξη. Αυτά όμως δυστυχώς στη σημερινή κρίσιμη κατάσταση που διαμορφώνεται αποκτούν άλλη βαρύτητα και απαιτούν δομικές και ολοκληρωμένες αλλαγές.  Έχουμε την πεποίθηση ότι εφόσον δοθεί έμφαση στην εκπαίδευση, τη κατάρτιση και την ενίσχυση δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού και μια σοβαρή και αποτελεσματική προσέλκυση νέων παραγωγών, έχουμε βάλει τη βάση για να προχωρήσουν εγκατασταθούν σε μόνιμη βάση οι δομικές αλλαγές. Πόροι μπορούν να αναζητηθούνστο ΠΑΑ αλλά και στο Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.

Η ενίσχυση του θεσμού των γεωπόνων – συμβούλων που επίσης μπορούν προκύψει με τα παραπάνω χρηματοδοτικά εργαλεία πρέπει να ενεργοποιηθεί άμεσα για τη στήριξη του ανθρώπινου παραγωγικού δυναμικού. Με αυτές τις προϋποθέσεις η επιτάχυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού της αγροτικής παραγωγής, καθώς και όλων των επιχειρήσεων που ανήκουν στην αλυσίδα αξίας του αγροδιατροφικού τομέα, θα μπορέσει να γίνει με όρους που εγγυώνται την επιτυχία του.  Η στήριξη των συνεταιρισμών περιλαμβάνει για τον ΣΥΡΙΖΑ τη κατάργηση νόμου Βορίδη και δημιουργία δημοκρατικού, ασφαλούς και διάφανου θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των συλλογικών σχημάτων συμβατό με τις 7 Συνεταιριστικές Αρχές αλλά και επιπλέον κίνητρα συμμετοχής των παραγωγών σε συλλογικά σχήματα και διευκόλυνση της ανάπτυξης εμποροδιανεμητικών πλατφορμών. Τέλος, χρειάζεται μια νέα Συνολική πολιτική παραγωγικής γης που θα βοηθήσει να ξεπεραστούν στο μέτρο του δυνατού τα εγγενή προβλήματα που περιγράφονται στην έρευνα της ΕΥ.

Έχετε αναφέρει πως ο αγροτοκτηνοτροφικός τομέας, είναι από τους πρώτους τομείς που υφίσταται τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και θύμα της υπόθεσης “περιβάλλον”. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι με τους οποίους θα βρεθούμε αντιμέτωποι και με ποιον τρόπο θα μπορούσαν να αποφευχθούν;

Αποτελεί πεποίθησή μου ότι η ελληνική Γεωργία είναι μάλλον το θύμα στην υπόθεση Περιβάλλον και αυτό αποδεικνύεται με δραματικό τρόπο από τη μείωση της παραγωγής που παρατηρείται λόγω των έντονων κλιματικών φαινομένων που πλήττουν την αγροτική παραγωγή.  Η προστασία των αγροτών και της παραγωγής περνάει υποχρεωτικά και κατά κύρια βάση από την ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής. Στον αντίποδα των ιδεοληψιών περί ιδιωτικοποίησης της ασφάλισης που έχει σαν συνέπεια ακόμη και σήμερα η Κυβέρνηση να προσπαθεί  να αντιμετωπίζει το θέμα και τα φαινόμενα καθυστερημένα και πυροσβεστικά μόνο εμείς θα κάνουμε την αλλαγή του κανονισμού ΕΛΓΑ κατά τρόπον ώστε να διατηρηθεί ο Δημόσιος και Αλληλέγγυος χαρακτήρας του αλλά ταυτόχρονα να καταστεί κοινωνικά δίκαιος και πραγματικά αρωγός στο εισόδημα του παραγωγού. Ο αναγκαίος εκσυγχρονισμός του θα γίνει για να προσαρμοστεί στις σύγχρονες ανάγκες που δημιουργεί η Κλιματική Κρίση και οι νέες τάσεις στις καλλιέργειες και τις  εκτροφές και όχι για να βρεθεί χώρος ώστε να κερδοσκοπήσουν στις πλάτες των αγροτών οι ιδιώτες. Προτείνουμε ακόμη τη θεσμοθέτηση της διμερούς ισόποσης χρηματοδότησης από τους παραγωγούς και το Ελληνικό Δημόσιο,  για να αντιμετωπίζονται μεγάλες φυσικές καταστροφές με τη δυνατότητα και συγχρηματοδότησης από πόρους του ΠΑΑ.

Το Ταμείο Ανάκαμψης σε συνδυασμό με άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία, που είναι διαθέσιμα ταυτόχρονα, συνθέτουν μία ιστορική ευκαιρία για τη χώρα προκειμένου να επενδύσει στην αναβάθμιση των υποδομών της. Ποια είναι τα έργα που προγραμματίζονται και σε ποιο στάδιο βρίσκεται η υλοποίησή τους; Πως μπορεί να εξασφαλιστεί ότι το όφελος από την αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης και των υπολοίπων κοινοτικών προγραμμάτων να διαχυθεί με ισορροπημένο τρόπο σε όλες τις επιχειρήσεις και ειδικά στις μικρότερες, που είναι και πολλές αλλά και σημαντικές για τις τοπικές κοινωνίες;

Η Ανάπτυξη δημόσιων υποδομών στην αγροτική παραγωγή, όπως αρδευτικών δικτύων και αντιπλημμυρικών έργων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την θωράκιση της παραγωγής απέναντι στη κλιματική κρίση που επελαύνει και πλήττει ιδιαίτερα ισχυρά την αγροτική παραγωγή και στη χώρα μας. Το 2019 εντάχθηκαν στο Π.Α.Α με πλήρη χρηματοδότηση, με συστηματική δουλειά 4 ετών, με πλήρεις μελέτες και εγκρίσεις 31 μεγάλα αρδευτικά αναπτυξιακά έργα, που μειώνουν το κόστος παραγωγής για τους αγρότες, που εξοικονομούν τους φυσικούς πόρους, και θωρακίζουν την αγροτική παραγωγή  απέναντι στα φαινόμενα της κλιματικής αλλαγής. Μετά από τις συνεχείς προειδοποιήσεις μας, ότι τα έργα αυτά δεν είχαν  ξεκινήσει και υπήρχε ξανά ο κίνδυνος να απενταχθούν, ευελπιστούμε ότι η πολιτική ηγεσία θα κινητοποιηθεί ώστε επιτέλους να ξεκινήσουν. Πέρα όμως από αυτά, η   αξιοποίηση πόρων ΤΑΑ για επιπλέον έργα υποδομών που χρειάζεται η παραγωγή, όπως προσαρμογή στην 4η βιομηχανική επανάσταση – την ψηφιακή εποχή -, τις αναδιαρθρώσεις καλλιεργειών και άλλα, θα πρέπει να γίνει με πραγματικά επιστημονικά τεκμηριωμένη την αναγκαιότητα και ασφαλώς όχι μέσω ΣΔΙΤ που προκρίνει η σημερινή Κυβέρνηση.

Περσινή έρευνα της διαΝΕΟσις αναδεικνύει την κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται πολλές υποδομές που διαχειρίζονται οι Τοπικοί και Γενικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων (ΤΟΕΒ και ΓΟΕΒ). Οργανισμοί που λειτουργούν και διαχειρίζονται μεγάλο μέρος των συλλογικών έργων άρδευσης που είναι απαραίτητα για να καλυφθούν οι ανάγκες άρδευσης εκατομμυρίων στρεμμάτων αγροτικής γης επηρεάζοντας την αποτελεσματικότητα της κατανάλωσης του νερού συνολικά στη χώρα και όχι μόνο στον κλάδο της γεωργίας. Πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα; Ποιες είναι οι προτάσεις σας;

Σταύρος Αραχωβίτης, Βουλευτής Λακωνίας ΣΥΡΙΖΑ Συντονιστής ΕΠΕΚΕ Αγροτ. Ανάπτυξης

Το αρδευτικό ζήτημα που έχει και αυτό δυστυχώς διαχρονικά προβλήματα είναι αυτή τη στιγμή μια βόμβα έτοιμη αν δεν έχει ήδη εκραγεί. Τα χρέη πολλών ΤΟΕΒ που ήταν ήδη σε πολλές περιπτώσεις ιδιαίτερα υψηλά, εκτοξεύτηκαν μετά την ενεργειακή κρίση και τις χρεώσεις που επέτρεψε η Κυβέρνηση. Αποτέλεσμα είναι ακόμη και ΤΟΕΒ που μπορούσαν να εξυπηρετούν τις υποχρεώσεις τους να είναι πλέον σε αδυναμία να το συνεχίσουν και να βυθίζονται σε μια πρωτόγνωρη κρίση εξυπηρέτησης των υποχρεώσεών τους. Σαν συνέπεια εκδηλώνεται σε όλη τη χώρα μια καθολική αδυναμία εξυπηρέτησης τους έργου τους που δεν είναι άλλο παρά η έγκαιρη και ικανοποιητική άρδευση εκατομμυρίων στρεμμάτων αγροτικής γης. Πρέπει λοιπόν να ληφθούν γενναία μέτρα για πρώτα και κύρια στη κατεύθυνση του διακανονισμού  και της εξόφλησης των χρεών σε ηλεκτρισμό. Παράλληλα, οι Επενδύσεις για την ενεργειακή τους αυτάρκεια οι οποίες δυστυχώς έχουν παγώσει  λόγω της αδιαφορίας και πάλι της σημερινής κυβέρνησης θα πρέπει να εξετασθεί ώστε τύχουν χρηματοδότησης από το Ταμείο Ανάκαμψης.Η  βιώσιμη χρήση του νερού, απαιτεί όμως ταυτόχρονα και τη δίκαιη κοστολόγηση της χρήσης του ώστε να μην αποτρέπεται η συνέχιση της παραγωγικής διαδικασίας.

Τόσο ο αγροδιατροφικός όσο και ο κατασκευαστικός κλάδος αποτελούν δύο κομβικούς τομείς για τη χώρα που καλύπτουν τεράστιο κομμάτι της οικονομίας και της απασχόλησης. Στο σημερινό τοπίο, πώς μπορεί ο ένας κλάδος να είναι υποστηρικτικός στον άλλον;

Τα έργα υποδομών στη γεωργία είναι ένας βασικός τροφοδότης για τον κατασκευαστικό κλάδο.Όλες οι έγγειες βελτιώσεις, τα αρδευτικά, τα αντιπλημμυρικά αλλά και οι εγκαταστάσεις, η αγροτικη οδοποιία  ακόμη και ο εξηλεκτρισμός γίνονται απαραίτητα με τη συνδρομή του κατασκευαστικού κλάδου. Ο αγροτικός τομέας και η ανάπτυξή του όμως, έχει δυστυχώς υποστεί στο παρελθόν πολλές ανασχετικές καταστάσεις. Έργα στα χαρτιά, ανολοκλήρωτα έργα, ημιτελή αλλά κυρίως προβληματικά είναι διάσπαρτα σε όλη τη χώρα για να υπενθυμίζουν πόσο σοβαρή προϋπόθεση είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός, η σωστή διεπιστημονική προσέγγιση των μελετών και συνολικών προδιαγραφών, η ορθολογική κοστολόγηση και προϋπολογισμός, η έγκαιρη χρηματοδοτική ροή  και κυρίως ο έλεγχος της ορθής υλοποίησης όλων αυτών των έργων. Δεν επιτρέπεται, και σαν κυβέρνηση θα διασφαλίσουμε να μην επαναληφθούν, τα φαινόμενα που οδήγησαν στη κατασπατάληση των χρημάτων των φορολογούμενων και την τελική αποτυχία υλοποίησης των απαραίτητων για την ανάπτυξη της παραγωγής και της υπαίθρου έργων.

Σταύρος Αραχωβίτης, Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Λακωνίας | Τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης ΚΟ ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. |

Όροι Χρήσης & και Πολιτική Προστασίας Δεδομένων

 

Log in with your credentials

Forgot your details?